วันจันทร์ที่ 29 สิงหาคม พ.ศ. 2554

เผินจิ่น (1)

ตอนนี้ย้ายบ้านแล้วนะครับ มีบทความใหม่ๆซึ่งจะทยอยเขียนเพิ่มเติมไปเรื่อยๆ เหมาะสำหรับมือใหม่นะครับ ใครว่างลองแวะเข้าไปเยี่ยมชม ได้นะครับที่

www.bonsaisiam.com

ส่วนบทความเก่าๆ ในบล็อคนี้จะทยอยย้ายไปครับ

เผินจิ่น ตอนที่ 1

เผินจิ่นเป็นศาสตร์การจำลองทิวทัศน์ในธรรมชาติมาลงในภาชนะเล็กๆ เป็นศาสตร์ที่มีกำเนิดในประเทศจีนมานานนับพันปี ศิลปินนักสร้างต้องสามารถจับเอาแก่นแท้และวิญญาณของธรรมชาติมาสู่ชิ้นงาน เพื่อสร้างเผินจิ่นศิลปินนักสร้างจะใช้องค์ประกอบต่างๆ ต้นไม้, หิน, มอส, หญ้าและน้ำ โดยแต่ละองค์ประกอบต้องเข้ากันได้และสามารถสื่อผลงานออกมาให้กับผู้ดูได้เป็นอย่างดี ฉะนั้นองค์ประกอบแต่ละองค์ประกอบต้องเลือกอย่างพิถีพิถันเพื่อให้แน่ใจว่าผลงานที่ออกมาจะได้ตามที่ออกแบบไว้ ความสอดคล้องสามารถได้มาจากความแตกต่างกัน เช่น การใช้หินก้อนใหญ่กับหินก้อนเล็ก หรือการใช้สีที่สดใสกับสีที่ทึบ องค์ประกอบทั้งหมดนี้จะสอดคล้องออกมาเป็นผลงานที่เป็นหนึ่งเดียว

ทั้งต้นไม้และหินจะต้องออกแบบให้มีสมดุลของการเคลื่อนไหว เช่นเมื่อเราใช้ต้นไม้ที่ทอดไปด้านซ้ายและงอขึ้น หินที่เราใช้ก็ต้องมีลักษณะการเคลื่อนไหวคล้ายคลึงกัน ...อ่านต่อ

การออกแบบเผินจิ่น (3)

00:10 No comments

ในปี คศ. 1970 Mr. Qingquan Zhao เป็นผู้คิดค้นแยกประเภทของเผินจิ่นผืนน้ำและแผ่นดินออกมาจากเดิมที่มีอยู่ 2 ประเภทเพิ่มขึ้นมาเป็น 3 ประเภท ซึ่งเดิมเผินจิ่นผืนน้ำและแผ่นดินจะรวมอยู่ในเผินจิ่นภูมิทัศน์ เผินจิ่นผืนน้ำและแผ่นดินจะใช้ต้นไม้, หินและน้ำเป็นองค์ประกอบหลักเพื่อสื่อถึงทัศนียภาพในธรรมชาติโดยแสดงถึงต้นไม้ที่เจริญงอกงามอยู่บนแผ่นดินหรือริมแม่น้ำ และน้ำจะถูกแทนด้วยช่องว่างในถาดหินอ่อนสีขาวบางๆ เพื่อเน้นความลึกของผืนน้ำเราจะสร้างแนวของแม่น้ำหรือเกาะแก่งเล็กๆด้วยหินที่ตัดขนาดพอเหมาะและวางติดยึดไว้ที่ก้นถาด มันไม่ใช่แค่ดูงดงามเท่านั้นแต่มันสามารถบอกเรื่องราวได้ด้วย เช่นเดียวกับเผินจิ่นภูเขาต้นไม้อาจจะเป็นองค์ประกอบหนึ่งหรืออาจจะไม่มีอยู่เลยก็ได้ ถ้ามีอยู่ก็เป็นเพียงองค์ประกอบๆย่อยองค์ประกอบหนึ่งเท่านั้นจากภาพรวมทั้งหมด...อ่านต่อ

จิตวิญญาณของนักสร้างเผินจิ่นและบอนไซ

01:18 1 comment

ตอนนี้ย้ายบ้านแล้วนะครับ มีบทความใหม่ๆซึ่งจะทยอยเขียนเพิ่มเติมไปเรื่อยๆ เหมาะสำหรับมือใหม่นะครับ ใครว่างลองแวะเข้าไปเยี่ยมชม ได้นะครับที่

www.bonsaisiam.com

ส่วนบทความเก่าๆ ในบล็อคนี้จะทยอยย้ายไปครับ

คำนิยามของจิตวิญญาณ

คำว่า “จิตวิญญาณ” ตรงกับคำภาษาอังกฤษว่า "Spirituality" “จิตวิญญาณ”เป็นคำที่เกิดขึ้นใหม่ที่ท่านพุทธทาสเป็นผู้นำมาใช้เป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2512 สำหรับคำนิยามความหมายของ “จิตวิญญาณ” นี้มีปราชญ์หลายคนให้คำนิยามไว้ต่างๆมากมายคำนี้ค่อนข้างมีความหมายกว้างและซับซ้อน แต่ตามความหมายของจิตวิญญาณของปัจเจกชนพออนุมานได้ว่า เป็นการรู้แจ้งถึงสิ่งสูงสุดนั้นๆ จิตวิญญาณของแพทย์, จิตวิญญาณของนักรบ ฯ ซึ่งในแง่ของศาสตร์ของเผินจิ่นและบอนไซก็คือการรู้แจ้งในศาสตร์นี้

ทำอย่างไรให้เป็นนักสร้างเผินจิ่นและบอนไซ?

คุณสมบัติและความรู้ที่นักสร้างเผินจิ่นและบอนไซจำเป็นต้องมีๆอยู่ 3 ข้อคือ:

1) มีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับการปลูก, การดูแลรักษาต้นไม้ และรู้ถึงเทคนิคอื่นๆที่เกี่ยวข้อง เช่น การพันลวดดัดกิ่ง, การตัดทดลำต้นและกิ่งก้าน, การเสริมราก, การเสียบยอด ฯ

2) มีคุณสมบัติเป็นผู้ที่รักการใช้ชีวิตสัมผัสใกล้ชิดกับธรรมชาติ สนใจสังเกตจดจำรูปแบบของธรรมชาติและทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในธรรมชาติ และสามารถนำมาประยุกต์ใช้ได้อย่างกลมกลืน มีความเข้าใจในธรรมชาติไม่ผืนธรรมชาติ เราจะเห็นว่าผลงานของนักสร้างเผินจิ่นชาวจีนและบอนไซชาวญี่ปุ่นหรือนักสร้างชาติอื่นๆที่มีชื่อเสียงต่างก็มีเอกลักษณ์ของต้นเองซึ่งแสดงออกมาทางผลงาน...อ่านต่อ

ตอนนี้ย้ายบ้านแล้วนะครับ มีบทความใหม่ๆซึ่งจะทยอยเขียนเพิ่มเติมไปเรื่อยๆ เหมาะสำหรับมือใหม่นะครับ ใครว่างลองแวะเข้าไปเยี่ยมชม ได้นะครับที่

www.bonsaisiam.com

ส่วนบทความเก่าๆ ในบล็อคนี้จะทยอยย้ายไปครับ

ประวัติพัฒนาการและจิตวิญญาณ

00:54 1 comment

ตอนนี้ย้ายบ้านแล้วนะครับ มีบทความใหม่ๆซึ่งจะทยอยเขียนเพิ่มเติมไปเรื่อยๆ เหมาะสำหรับมือใหม่นะครับ ใครว่างลองแวะเข้าไปเยี่ยมชม ได้นะครับที่

www.bonsaisiam.com

ส่วนบทความเก่าๆ ในบล็อคนี้จะทยอยย้ายไปครับ

ประวัติพัฒนาการของบอนไซ

กำเนิดบอนไซ

ศิลปะการจัดสวนเพื่อตกแต่งพระราชวังในประเทศจีนได้มีมาตั้งแต่เมื่อราวสองพันปีก่อนคริสต์ศักราช

ดังบันทึกในสมัยราชวงศ์ฮั่นของจีนในช่วงราว 206 ก่อนคริสต์ศักราช ถึงราว คศ. 220 มีบันทึกของศตวรรษที่สามและสี่ระบุว่าประเทศจีนเริ่มมีการปลูกต้นไม้ในกระถางเรียกว่า Pun-sai ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นไม้ดอก เช่น เบญจมาศ ฯ ต่อมามีบันทึกกล่าวถึงการจัดสวนที่ประกอบด้วยหินและต้นไม้ในภาชนะที่เรียกว่า เผินจิ่ง (penjing) ตั้งแต่ช่วงราชวงศ์ถัง (คศ. 618–906) ต่อมาเผินจิ่งได้แพร่หลายออกไปยังประเทศญี่ปุ่นซึ่งที่ประเทศญี่ปุ่นนี่เองที่ไม้แคระได้ถูกเรียกขานกันในภาษาญี่ปุ่นว่า “บอนไซ” ......อ่านต่อ

www.bonsaisiam.com

ส่วนบทความเก่าๆ ในบล็อคนี้จะทยอยย้ายไปครับ